ข้าวฟ่าง....
"เตอร์นายกลับไปก่อนเถอะนะ" ฉันขอร้องให้เตอร์กลับเพราะฉันเห็นว่าตอนนี้เรื่องราวจะไปกันใหญ่มองไปรอบๆ ตอนนี้มีนักศึกษาจำนวนมากมายืนมุงดูกันเต็มไปหมดโดยที่สองคนนั้นไม่ได้สนใจอะไรเลยว่าจะมีใครเอาไปพูดกันยังไงเกี่ยวกับเรื่องในครอบครัวของพวกเขา
"นี่เธอไล่ฉันเหรอวะฟ่าง!! " เขาตะคอกใส่ฉันด้วยน้ำเสียงโมโหทั้งที่ฉันไม่ได้คิดจะไล่เขาอย่างที่เขาพูดเลยฉันแค่ไม่อยากให้ทั้งสองคนต้องมาทะเลาะกัน
"เปล่าไม่ใช่แบบนั้นฉันแค่ไม่อยากให้นายสองคนต้องมาทะเลาะกัน เตอร์นายกลับไปก่อนเถอะนะฉันขอร้องล่ะ"
"หึ ที่เธอไม่ยอมให้อภัยฉันก็คงเป็นเพราะมันด้วยสินะ" เขาเข้าใจผิดอีกแล้วเรื่องนี้มันไม่เกี่ยวอะไรกับฟิวเลยสักนิดเพราะฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับฟิว
"คนเลวแบบมึงไม่มีผู้หญิงที่ไหนเค้าจะให้อภัยมึงง่ายๆ หรอกไอ้เตอร์" พอฉันห้ามเตอร์ฟิวก็พูดจาหาเรื่องเตอร์อีก จนฉันไม่รู้จะห้ามใครดีแล้ว
"ฟิว!!!! "
"ไอ้ฟิวมึงอย่าเ
