ข้าวฟ่าง...
ฉันเดินกลับมาที่โรงเรียนเพื่อช่วยคนอื่นๆทำงานหลังจากไปดูเตอร์ที่เต้นท์นอน อาการเขาไม่ได้เป็นอะไรมากทำให้ฉันไม่ต้องกังวลอะไรเขาเท่าไหร่เพราะที่นี่มันในป่าถ้าเกิดเขาเป็นอะไรขึ้นมาคงจะลำบากที่จะไปโรงพยาบาลและก่อนจะออกมาเตอร์ก็เตือนฉันเรื่องฟิวกับยูมิซึ่งฉันก็พยักหน้าเข้าใจ
"ฟ่าง"
"อ้าว..ฟิวมีอะไร" ไม่รู้ฟิวโผล่มาจากไหนทำเอาฉันตกใจเหมือนกัน
"เธอไปไหนมา" เขาถามฉันเหมือนจับผิด
"ไป...."
"อย่าบอกนะว่าไปหาไอ้เตอร์มาเพราะฉันก็ไม่เห็นมันที่นี่ตั้งแต่เช้าแล้ว"
"อื้มใช่เตอร์ไม่ค่อยสบายฉันเลยไปดูเขามา" ฉันบอกฟิวไปตามตรงเพราะมันไม่ใช่เรื่องที่ต้องปิดบัง
"ไม่สบาย?? มันเป็นอะไร"
"เอ่อ..ก็เห็นบ่นมาปวดหัวน่ะ" ฉันคงไม่กล้าบอกความจริงเรื่องอาการป่วยของเตอร์ให้ฟิวรู้เพราะเขาคงไม่พอใจเพราะขนาดป๊าของเขาเขายังไม่คิดที่จะบอกเลย
"แล้วเธอไปหามันมันเป็นยังไงบ้าง"
"ก็ไม่เป็นไรมากหรอกตอนนี้คงจะนอน
