บทที่ 8-2

1080 คำ

“คุณจะไปกับฉันด้วยงั้นเหรอ” “ใช่” เขาบอกเสียงเรียบ “ไม่เป็นไร ฉันไปเองได้ หรือไม่ก็ให้เลนนอนเป็นคนพาฉันไปก็ได้” “ถ้าอย่างงั้นก็ไม่ต้องไป” ว่าจบก็ทำท่าจะนั่งลงตามเดิม หญิงสาวจึงรีบร้องปราบเอาไว้ “เดี๋ยวก่อน” “อะไร” คราวนี้เขาถามเสียงขุ่นจากเดิมที่น้ำเสียงเรียบๆ ซึ่งนีเซียก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าแค่เธอจะไปเองหรือไม่ก็ให้เลนนอนพาไป อีกฝ่ายต้องทำท่าทางเหมือนหงุดหงิดด้วย “ฉันแค่ไม่อยากรบกวนคุณ” “ผมว่าง” เขาบอกเพียงเท่านั้นแล้วถามเธออีกครั้ง “ตกลงจะไปหรือไม่ไป” “ไปสิคะ” หญิงสาวรีบร้องบอกเพราะเกรงว่าอีกฝ่ายจะเปลี่ยนใจ ชายหนุ่มมองเธออยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะขยับฝีเท้าเดินนำไปก่อน นีเซียจึงรีบขยับเท้าตามไป การิมกับเลนนอนและบอดี้การ์ดอีกส่วนที่ยืนเฝ้าหน้าห้องหันมามองตอนที่อามิลกับนีเซียเดินออกมาจากห้องพร้อมกัน อามิลหยุดเท้าระหว่างการิมกับเลนนอน “พวกนายไปพักผ่อนเถอะ ถ้ามีอะไรฉันจะเรียกเอง ฉั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม