บทที่9-2

1013 คำ

“คะ คุณหมายความว่าไง” “ผมจับตัวคุณได้เมื่อไรเดี๋ยวคุณก็รู้เองนั่นแหละนีเซีย” เขาบอกเสียงเย็น และนีเซียก็ฉลาดพอที่จะเข้าใจความหมายที่ชายหนุ่มต้องการจะสื่อ เท้าเล็กขยับรัวเร็วทันทีที่ประโยคดังกล่าวจบลง ส่วนอามิลก็ขยับเท้าตามเธอไปอย่างใจเย็น พลางตะโกนไล่หลังด้วยน้ำเสียงรื่นเริง “คุณหนีผมไม่พ้นหรอกนีเซีย” ถึงแม้ว่าอีกฝ่ายจะบอกแบบนั้น แต่นีเซียก็ไม่หยุดวิ่ง ในอ้อมแขนของเธอยังคงกอดเจ้าริบบิ้นเอาไว้ พลางตะโกนห้ามปรามคนที่ตามหลังมาเป็นระยะๆ “อย่าเข้ามาใกล้ฉันนะคนบ้า” “ฮึ” อามิลกระตุกยิ้มมุมปาก และแน่นอนว่าชายหนุ่มไม่หยุดคุกคามเธอ เขายังขยับเท้าาตามไปเรื่อยๆ ระหว่างที่นีเซียวิ่งไปตามโซนต่างๆ ของห้อง ทั้งโซนมินิบาร์ ห้องนั่งเล่น และแน่นอนว่าหญิงสาวฉลาดพอที่จะไม่วิ่งเข้าไปหลบในห้องนอน “คนบ้า จะไล่ตามอะไรนักหนา ฉันเหนื่อยแล้วนะ” “ถ้าเหนื่อยคุณก็แค่หยุดนีเซีย อยากนั่งพักก่อนไหม” เขาแสร้งยื่นม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม