อามิลใช้พื้นที่มีอยู่อย่างจำกัดได้อย่างดีเยี่ยม เพราะหลังจากที่พายุรักครัั้งแรกจบลง นีเซียก็ถูกชายหนุุ่มจับร่างของเธอพลิกค่ำพลิกหงายอยู่หลายรอบแล้วโหมกระหน่ำพายุรักใส่เธอตามแต่ที่ใจเขาปรารถนา จนกระทั่งเธอหลับคาอกเขา เขาถึงได้หยุดการคุกคามเธอเอาไว้เพียงเท่านั้น
เนื่องจากตรงนี้เป็นห้องรับรอง หากจะปล่อยให้หญิงสาวนอนพักตรงนี้คงไม่สบายตัวนัก อามิลจัดการสวมเสื้อผ้าให้หญิงสาว อุ้มร่างเล็กที่หลับสนิทขึ้นสู่อ้อมแขน แล้วสาวเท้าออกจากห้องรับรอง หน้าห้องมีการิมกับเลนนอนและลูกน้องอีกสามสี่คนยืนอยู่ ทั้งหมดแสดงสีหน้าแปลกใจที่เห็นอามิลอุ้มนีเซียที่หลับสนิทออกมา แน่นอนว่าทุกคนทำได้แค่สงสัย
“ให้ผมช่วยอุ้มคุณนีเซียไหมครับ”
เลนนอนอาสาเพราะอยากช่วยอามิล แต่สิ่งที่เขาได้กลับมาคือสายตาคมดุของเจ้านายหนุ่ม ก่อนที่อามิลจะบอกเสียงเรียบ
“แค่ช่วยไปเปิดประตูห้องฉันก็พอ”
“ครับ”
เลนนอนรีบรับคำอย่างกระตือรือร้น บอด
