“ไม่แล้วค่ะ แค่ตั้งตัวไม่ทันเฉยๆ ติน ไม่ต้องเป็นห่วง” ลินลดาบอกอย่างยิ้มๆ หลายวันที่ผ่านมาลินลดาจมอยู่กับความคิดตัวเองซ้ำไปซ้ำมา
ทำไมพอชเพิ่งกลับมา?
ทำไมพอชถึงหายไป?
ที่ผ่านมาพอชเคยรักเธอบ้างมั้ย?
คำถามต่างๆ ผุดขึ้นมาอย่างหยุดไม่ได้ แต่แล้ววันนี้ทุกคำถามที่ผุดขึ้นก็มาหายไปราวกับไม่เคยเกิดขึ้น!
เธอจะคิดมากไปทำไม? ในเมื่อตอนนี้คนข้างกายเธอก็คือมาร์ติน เด็กหนุ่มที่จะไม่ทำให้เธอผิดหวังอย่างแน่นอน!
เมื่อลินลดาคิดได้อย่างนั้นเธอจึงรู้สึกผิดกับเด็กหนุ่มเล็กน้อยที่ยังกลับไปตั้งคำถามเกี่ยวกับแฟนเก่าอย่างพอชในหลายๆ วันที่ผ่านมา ทำให้หลงลืมมาร์ตินไปบ้าง ไม่ตอบคำถามเขาบ้าง นั่งเหม่อบ้าง แต่เด็กหนุ่มก็ยังไม่จากไปไหน พร้อมทั้งยังไม่เอ่ยถามอะไรทั้งสิ้น คอยดูแลเธออยู่เหมือนเดิมราวกับให้เวลาเธอได้ลองคิดด้วยตัวเอง
“ขอบคุณนะติน...” หญิงสาวมองเงาสะท้อนของมาร์ตินในกระจกอย่างซาบซึ้งใจ
“หืม ขอบคุณเรื่องอ
