“พ่ออย่าไปใส่ใจเขาเลย พี่พอชก็ทำตามใจตัวเองตลอดมาตั้งนานแล้ว” ลินลดาบอกอย่างปลงๆ พลางหันไปยิ้มให้มาร์ตินที่ยังยืนอยู่ที่เดิม
สู้มาร์ตินก็ไม่ได้…
“อ้าว แล้วไอ้หนุ่มนี่ไม่กลับบ้านกลับช่องหรือไง?” พงษ์ที่มองตามสายตาอันหวานซึ้งของลูกสาวไปแล้วเจอมาร์ตินกำลังยิ้มให้ลูกสาวของเขาอยู่พลัน เอ่ยถาม
“ไม่กลับครับ ผมจะอยู่เฝ้าแฟนผม” มาร์ตินบอกด้วยเสียงหนักแน่น
“ดีเลย ป๊ากับม๊าจะได้กลับไปดูแลร้านต่อ” เกดที่รู้สึกถูกใจมาร์ตินเป็นพิเศษรีบบอกตัดหน้าสามีของตนเอง พลางขยิบตาเอาใจช่วยให้ เมื่อเห็นว่าลูกสาวไม่เป็นอะไรแล้วเธอจึงค่อนข้างโล่งใจ สุดท้ายจึงหันไปส่งสายตาเย็นเยียบเตือนสามีที่ทำท่าจะพูดอะไรสักประโยคออกมา แล้วก็ต้องกลืนกลับเข้าไปเมื่อเห็นสายตาที่ภรรยามองมา
“งั้นแม่กลับแล้วดีกว่า เดี๋ยวจะมาเยี่ยมใหม่ ตินม๊าฝากดูแลลูกสาวม๊าด้วยนะ” เธอหันไปยิ้มอย่างอ่อนโยนให้เด็กหนุ่ม
“ครับ เรื่องดูแลลดา ม๊าไม่ต้องห่ว
