บทที่ 27

1300 คำ

หญิงสาวมองเข้าไปในนัยน์ตาสีดำสนิทภายใต้กรอบแว่นเรียว ไม่รู้ว่าแรงดึงดูดอะไรทำให้ใบหน้าทั้งสองขยับเข้าหากันมากยิ่งขึ้น แต่ก่อนที่ริมฝีปากจะแตะกันนั้น ลินลดาก็รู้สึกตัวและเบี่ยงหน้าออกไปอย่างรวดเร็ว ใจหญิงสาวสั่นระรัวอย่างตื่นตกใจ เธอไม่ควรจะปล่อยให้อารมณ์พาไปได้ถึงขนาดนี้ “เอ่อ...ลินลดาพี่...” รุ่งรัตน์กะจะใช้จังหวะนี้แสดงความรู้สึกภายในใจของเขาให้หญิงสาวได้ฟัง แต่เหมือนลินลดารู้ทันจึงยกมือขึ้นมาห้ามปรามชายหนุ่มเอาไว้ “พี่รัตน์คะ ขอโทษด้วยที่ทำให้พี่ผิดหวัง แต่...ลดามีแฟนแล้วค่ะ และที่ตอบรับคำชวนของคุณป้าก็เพราะเกรงใจท่านเท่านั้น ลดารับรู้ว่าพี่รัตน์รู้สึกยังไงกับลดา แต่ลดาตอบรับความรู้สึกนั้นไม่ได้จริงๆ ค่ะ” ลินลดาระรัวคำพูดออกมาจนหมด โดยที่รุ่งรัตน์เพียงทำหน้านิ่งและเงียบไป ทั้งสองมองหน้ากันอยู่นานก่อนที่ตัวชายหนุ่มเองจะเป็นคนทำลายความเงียบ “อือ...พี่เข้าใจแล้ว ขอโทษที่พี่คิดเข้าข้างตั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม