ทางด้านเพชรหลังจากกลับจากไร่อ้อยที่พร้อมเก็บเกี่ยว ก็ขับรถมอเตอร์ไซค์เลี้ยวเข้าไปภายในบ้านของนะโม เพื่อเอาอ้อยที่หักมาชิมรสชาติให้พลายชัยกิน เพราะไม่อยากทิ้งเนื่องจากเสียดาย แม้มันจะไม่ได้เยอะก็ตาม
หลังจากขับรถเข้ามาภายในบ้านของนะโม ที่สถานการณ์ภายในบ้านตอนนี้ปกติแล้ว เพชรมองไปยังเพิงหลังคาเพื่อหานะโมแต่ก็ไม่เห็น ก่อนจะเบี่ยงสายตาไปยังบ้านไม้ เมื่อได้ยินเสียงทำกับข้าวดังมาจากในครัว
ทำให้ดวงตาสะดุดกับรองเท้าคู่หนึ่ง ซึ่งเหมือนของลูกสาวตนมาก ในเวลาความสงสัยเต็มหัว ดวงตาจ้องมองรองเท้าคู่นั้นไม่กะพริบ ก็ได้ยินเสียงประตูห้องน้ำเปิดออก
เพชรจึงละสายตา มองยังนะโมที่สวมใส่เพียงกางเกงบ็อกเซอร์ตัวเดียว เดินเช็ดผมเปียกหมาด ๆ ออกมาด้านนอก
ทางด้านนะโมเมื่อเห็นเพชรนั่งคร่อมรถอยู่ จึงรีบเดินไปหาพร้อมเอ่ยถามว่าที่พ่อตาของตนด้วยท่าทีปกติ
“น้าเพชรมาเฮ็ดอีหยังครับ?” (น้าเพชรมาทำอะไรเหรอครับ?)
“กูเอาอ้อย
