“ไม่มีวัน ฉันไม่มีวันท้องลูกของคนอย่างนาย ไอ้คนเลว ถ้านายไม่สงสารฉันนายก็สงสารเด็กที่จะเกิดมาบ้าง เขาต้องมารับกรรมที่ตัวเองไม่ก่อไม่ได้” ม่านฟ้าพูดออกไปอย่างไม่ยอม เพราะถ้าเธอท้องขึ้นมา เรื่องคงวุ่นวายแน่ๆ
“แล้วไงล่ะ ในเมื่อน้องสาวผมยังแต่งงานกับไอ้ผู้พันนั่นได้ คุณก็แต่งงานกับผมได้เหมือนกัน อีกอย่างผมก็ตั้งใจให้คุณท้อง ไม่ได้ทำพลาดเหมือนที่คุณทำกับน้องสาวของผม แล้วเด็กที่เกิดมามันต้องรับกรรมยังไงมิทราบ” นาบุญถามไปก็มองหน้าม่านฟ้าอย่างจดจ้อง
“แต่มันไม่เหมือนกัน นายข่มขืนฉัน แล้วฉันก็ไม่ได้อยากแต่งงานกับผู้ชายแบบนาย ฉันไม่อยากได้โจรมาเป็นสามี” ม่านฟ้าพูดไปก็มองหน้าของชายตรงหน้าอย่างพิจารณา ทั้งผมที่ยาวและหนวดที่รกรุงรัง เธอไม่เอาด้วยหรอก
“โจรแบบผมมันก็เป็นผัวของคุณแล้วไม่ใช่เหรอ ไม่ต้องอายหรอก ผมหล่อได้เท่านี้ก็ดีแค่ไหนแล้ว คุณหยุดพูดมากแล้วรับผลกรรมของตัวเองซะเถอะคุณหมอ อย่าให้ผมต้องจับ
