“ไม่จริง คุณอย่ามาพูดมั่วๆ น้ำอิงตอบผมมาว่าจริงอย่างที่เขาพูดไหม บอกผมสิ” ภูชิตเอ่ยพูดเสียงสั่น เพราะเขาแอบรักอันทิกามานาน เขาคงรับไม่ได้ ถ้าเธอจะกลายเป็นเมียของผู้ชายที่เขาเกลียด
“อย่าชักใบให้เรือเสียได้ไหมคุณ ฉันมาคุยธุระนะ ไม่ได้มานั่งฟังคุณทะเลาะกับเขา” อันทิกาหันไปดุเหมราชเบาๆ จนเหมราชหน้าเจือน ก่อนจะจะหันมาพูดกับภูชิต
“อ่อค่ะ ตอนนี้น้ำอิงกำลังคบกับคุณเหมราชเขาอยู่ แต่คุณภูชิตอย่าสนใจเลยนะคะ มาคุยธุระของน้ำอิงวันนี้ดีกว่า น้ำอิงตั้งใจว่าวันนี้ที่น้ำอิงจะมาขออนุญาตลาออกน่ะค่ะ พอดีน้ำอิงทำงานที่นี่ต่อไม่ได้แล้วน่ะค่ะ”อันทิกาพูดบอกไปเพื่อจะเบี่ยงเบนสิ่งที่เหมราชพูด แต่ดูท่าแล้วคงจะยาก เพราะเขาเล่นมาโอบกอดเธอไว้ในอ้อมแขนอย่างเป็นเจ้าของ
“ทำไมทำงานที่นี่ต่อไม่ได้ หรือคุณจะไปทำงานกับเขา ผมยอมเพิ่มเงินเดือนให้คุณเท่าที่คุณต้องการได้นะ ขอแค่คุณยอมทำงานที่นี่ต่อไป” ภูชิตเอ่ยพูดบอกไปอย่างไม่
