เสียงรถยุโรปคันหรูเคลื่อนเข้ามาจอดหน้าบ้านไม้สองชั้นที่เพียงฟ้าอาศัยอยู่ เสียงเครื่องดับลงพร้อมกับร่างสูงในชุดเชิ้ตสีอ่อนที่ดูเรียบแต่ภูมิฐานก้าวออกมาพร้อมถุงของหลายใบในมือ ทั้งผลไม้เปรี้ยวตามที่หญิงมีครรภ์อยากกิน ทั้งอาหารเสริมและซุปไก่ที่เขาตั้งใจต้มเองกับมือ
ภีมสูดลมหายใจเข้าเฮือกหนึ่ง ก่อนจะก้าวเข้าไปเคาะประตู
“ฟ้า...ฉันเอาของกินมาฝาก” เสียงของเขานุ่มนวล แต่มันกลับทำให้คนที่อยู่ในบ้านรู้สึกเหมือนมีหนามทิ่มใจ
เพียงฟ้าเปิดประตูออกมา ใบหน้าเธอซีดแต่ดวงตาแข็งกร้าว “มาทำไมอีก” ท่าทางของหญิงสาวไม่ต้อนรับเขาเลยแม้แต่นิดเดียว
“ก็แค่... อยากดูแล” เขายื่นถุงของตรงหน้า “รู้ว่าช่วงนี้ฟ้าแพ้ท้อง ฉันเลยซื้อมาฝากหน่อย” ชายหนุ่มเอ่ยด้วยความจริงใจ แต่เพียงฟ้าไม่ได้อินเลยสักนิด ก็ในเมื่อเลวซะขนาดนั้น เขาจะจริงใจได้ยังไง เขาก็แค่สนใจแค่ลูกเขาไม่ได้สนใจเธอหรอก ที่ทำอยู่นี่เขาอยากแย่งลูกไปจากเธอหรือเปล
