บรรยากาศภายในห้องรับแขกตอนนี้เงียบสงัด จนเกิดความอึดอัดและแรงกดดันพานหายใจไม่ทั่วท้อง จะมีก็แต่ตาลเท่านั้นที่ดูเหมือนจะไม่เดือดร้อน นั่งจ้องตากับนาเดียร์ด้วยความสะใจ คิดจะมางัดข้อกับเธออย่างนั้นใช่ไหม คิดจะลองดีกับคนอย่างเธอหรือไง
“เล่าให้ฉันฟังสิว่าเรื่องราวมันคืออะไร เกิดอะไรขึ้น” เสือเอ่ยขึ้น หลังจากปล่อยให้ความเงียบปกคลุมมานานหลายนาที มองนาเดียร์ที่นั่งอยู่โซฟาอีกตัว
“คุณตาลมาว่าเดียร์ก่อน มาว่าแม่เดียร์ บอกว่าแม่เดียร์เอาเดียร์มาให้เสี่ยเอาฟรีๆ หาว่าแม่เดียร์ต่ำ” ตาลส่ายหน้าปฏิเสธ ทำสีหน้าเศร้าหันมาหาเสือพูดแก้ต่างออกไป
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ ตาลไม่ได้พูดแบบนั้นสักหน่อย ตาลกับเดียร์เพิ่งจะรู้จักกัน ตาลจะกล่าวหาว่าร้ายเดียร์แบบนั้นได้ยังไง อีกอย่างเราก็เป็นลูกผู้หญิงด้วยกัน ตาลต้องเห็นใจเดียร์สิที่ต้องมาอยู่ที่นี่”
นาเดียร์อยากจะลุกขึ้นไปตบหน้าคนตอแหลสักฉาดใหญ่ให้หน้าหัน พูดออกมาได้ย
