“เจ็บ เอามันออกไป” เสียงสั่นเครือเอ่ยบอก ยันหน้าท้องแกร่งไว้ พยายามขยับสะโพกหนีให้หลุดพ้นจากการกระทำอันป่าเถื่อนรุนแรงนี้ เสือยิ่งเห็นนาเดียร์แสดงท่าทางแบบนี้ออกมายิ่งไม่พอใจ อารมณ์ร้ายที่มีอยู่ก่อนหน้าก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น
“ผู้หญิงอย่างเธอมันชอบเรื่องแบบนี้อยู่แล้วไม่ใช่หรือไง อย่ามาทำเป็นสะดีดสะดิ้งว่าไม่เอาหน่อยเลย” นาเดียร์น้ำตาไหลพรากมองเสือผ่านม่านน้ำตาด้วยความเจ็บปวดเสียใจ ตีมือลงบนลำตัวของเสืออย่างเจ็บใจ
“ใจร้าย เสี่ยมันคนใจร้าย เดียร์เกลียดเสี่ย ได้ยินไหมว่าเกลียด” ร้องตะโกนใส่หน้าเสืออย่างเสียใจ หัวใจของเธอมันเจ็บไปหมดแล้ว เจ็บและแตกจนแทบไม่มีชิ้นดี
คนถูกบอกว่าเกลียดเจ็บแปลบเข้าที่หน้าอกด้านซ้าย มันจุก มันเจ็บคับแน่นอยู่ในนั้น เกลียดเขาใช่ไหม เกลียดเขามากใช่ไหม
“แล้วคิดว่าฉันรักเธอหรือไง แหกขาออกกว้างๆ อย่าพูดมาก”
เสือก็ไม่ได้สนใจหญิงสาวแต่อย่างใด รู้เพียงว่าตอนนี้เขาต้องเอาชนะ
