บ่ายของวันเดียวกัน กฤษณะต้องเอางานเข้าไปให้ภูวินพิจารณาอีกครั้ง จากที่ต่อว่าเขาบนรถวันนั้นก็แทบจะไม่ได้พบเจอหน้ากันอีกเลย บางทีเขาก็อยากลาออกจะได้ไม่รู้สึกอึดอัดมากมายขนาดนี้
"รายละเอียดเกี่ยวกับบ้านคุณภูที่อยากให้ปรับเปลี่ยนครับ ผมออกแบบให้ตามที่คุณภูและโรสต้องการ หวังว่าจะถูกใจคุณทั้งสองคนนะครับ"
ภูวินนั่งกอดอกจ้องมองหน้าคนที่กล้าต่อว่าเขาในวันนั้นและยังไม่ชำระความผิดที่ก่อเอาไว้ลับหลังเขา
"คุณภูมองหน้าผมแบบนี้ทำไมกันครับ? ถ้ายังเคืองเรื่องบนรถวันนั้น ผมขอโทษแล้วกัน"
"คุณพาโรสไปคอนโดด้วยกันทำไม?"
"อ๋อ...วันนั้นที่ว่าคุณภูไปนครนายกเหรอครับ โรสก็แค่ติดรถผมเพื่อกลับบ้านเพราะรถของโรสสตาร์ทไม่ติด ระหว่างทางผ่านคอนโดพอดี ผมก็แค่แวะขึ้นไปเอาของฝากมาให้โรสกับฟ้าใส"
"แน่ใจเหรอว่าแค่นั้น?"
"คุณภูคิดอะไรอยู่พูดมาตรง ๆ เลย ผมไม่ชอบอ้อมค้อมอยู่แล้ว"
"แน่ใจเหรอว่าไม่ได้ทำอะไรไม่ดีลับหลังผม?"
