แม่บ้านเอื้อมมือหมายจะยื้อเธอเอาไว้ แต่หญิงสาวเบี่ยงตัวหลบ ก้าวขาออกจากบ้านโดยไม่เหลียวหลัง แม้จะได้ยินหล่อนต่อสายโทร. หาอธิปกด้วยความร้อนรนก็ตาม
“ฮัลโหลคุณผู้ชาย เกิดเรื่องใหญ่แล้วค่ะ...”
ไม่เกินหนึ่งนาทีสมาร์ตโฟนของเธอก็ดังขึ้น นริศตามองเมิน เปิดประตูรถวางกระเป๋าเดินทางที่เบาะหลัง ยัดสมาร์ตโฟนไว้ที่ช่องเก็บของข้างเบาะคนขับ แล้วสตาร์ตรถขับออกไปเลย เสียงโทรศัพท์ยังคงดังต่อเนื่อง เธอไม่ปิดเครื่องและไม่คิดจะบล็อกเขา อยากโทร. ก็โทร. ต่อให้เขาโทร. มาจนแบตหมดเธอก็ไม่คิดจะรับ
เพราะระหว่างเรามันจบแล้ว!
นริศตานั่งนิ่งไม่ไหวติงกับเสียงสมาร์ตโฟนที่แผดดังลั่นรถ สายตาว่างเปล่าเหลือบมองคู่รักที่เดินโอบไหล่ยิ้มให้กันอยู่ริมฟุตพาท หวนคิดถึงความหลังแล้วยิ้มเยาะ เพื่อผู้ชายที่ไม่รักตัวเอง เธอละทิ้งตัวตนมานานเกินไปแล้ว จากคนที่มีฝันมีไฟ มองโลกในแง่ดี ตอนนี้เธอกลายเป็นคนขี้หวาดระแวง ทั้งเย็นชาและปากร้าย
