“นี่คุณ...!” มนพัทธ์ชี้หน้าจะเอาเรื่อง แต่ถูกเธอจับมือห้ามเอาไว้ นริศตายิ้มเย็นแขวะคืนไปเสียงเรียบว่า “ก่อนออกจากบ้าน คุณได้เอาน้ำยาล้างห้องน้ำบ้วนปากบ้างรึยังคะ กลิ่นเหม็นเน่าและสิ่งสกปรกถึงได้โชยคลุ้งออกมาจากปากคุณไม่หยุด น่าสะอิดสะเอียนจริงๆ”
ไม่พูดเปล่าแต่ยังหันไปเลิกคิ้วกับเพื่อนสนิท ทำหน้าพะอืดพะอมคล้ายจะอาเจียนออกมาด้วย ก่อนจะดึงมือกันเดินห่างออกไปด้วยความรังเกียจ ไม่นึกว่าตอนที่กำลังจะผ่านตัวอลิสาไป หล่อนจะขยับตัวเข้ามาใกล้จนนริศตาเบรกเท้าไม่ทันกระแทกไหล่หล่อนจังๆ ตัวกระเด็นหลังกระแทกกำแพง มองอย่างไรก็เหมือนกับว่าเธอตั้งใจเอาคืนหล่อน ประจวบเหมาะมากกับที่อธิปกเดินเข้ามาเห็นฉากนี้พอดี ราวกับอลิสารู้และต้องการให้เป็นแบบนี้
“นริศตา! แค่อุ้มชนเธอแบบไม่ได้ตั้งใจ เธอต้องแกล้งเอาคืนกันหนักขนาดนี้เลยเหรอ” วิศรุตช่างรู้งานรีบรับมุกต่อว่าเธอเสียงดังราวกับกลัวว่าอธิปกจะไม่ได้ยิน
หญิงสาวขมว
