โครม!
อธิปกตัวแข็งทื่อสลัดอลิสาที่เกาะแขนอยู่ออกไปอย่างลืมตัว ลุกพรวดชนเครื่องดื่มและของทานเล่นที่วางอยู่บนโต๊ะล้มระเนระนาด เขาเดินโซเซเข้ามาประคองตัวภรรยาที่อ่อนระทวยในอ้อมแขน รูม่านตาหดเกร็งอย่างรุนแรง มือที่กอดกุมหน้าท้องเธออยู่สั่นไม่หยุดแรงสะเทือนส่งมาถึงนริศตา เขาสบถเสียงแหบพร่าเจือไปด้วยความรู้สึกหวาดกลัวจนทำอะไรไม่ถูกว่า
“ผู้หญิงดื้อด้าน! ทำไมถึงไม่บอกผมห้ะ!!!”
นริศตามองเขาอย่างเย็นชา จะให้เธอบอกอะไร บอกไปแล้วเขาจะเชื่อหรือ ในเมื่อตัวเธอเองยังไม่รู้เลยว่าเจ็บที่ตรงไหนมากกว่ากันระหว่างท้องกับหัวใจ
“รีบเรียกรถพยาบาลเดี๋ยวนี้!” เขาตะโกนสั่งเสียงกร้าวแทบจะเป็นคำราม ก่อนจะตัดสินใจอุ้มเธอวิ่งออกมาราวกับไม่ทันใจ พอวางเธอในรถเสร็จก็ขับรถพุ่งออกไปราวกับจรวด โดยไม่ฟังเสียงร้องไล่ตามหลังของอลิสา แววตามืดมนเป็นกังวลเหลียวหันมองเธอที่อยู่ด้านหลังตลอดทาง เม้มริมฝีปากแน่นสนิทแทบจะกัดจนเลือดออ
