“เรื่องพวกนั้นคุณไม่จำเป็นต้องสนใจ หน้าที่ของคุณมีเพียงอย่างเดียวคือดูแลลูกของผมให้ดีๆ เท่านั้น”
นริศตาตะลึงมองเขาตาค้างด้วยความงุนงงระคนแปลกใจ เธอเพิ่งจะเคยเห็นอธิปกเป็นอย่างนี้ครั้งแรก เขาดูโกรธมาก สีหน้าเกรี้ยวกราดจนแทบจะจับเธอมาฉีกออกเป็นชิ้นๆ ได้ในชั่วพริบตา แต่ในขณะเดียวกันแววตาของเขาไม่ได้เย็นชาเหมือนเคย มันอ่อนลงจนแทบจะสัมผัสได้ถึงความนุ่มนวลที่กระทบหัวใจ เปล่งประกายฉายชัดถึงความสุขที่ลึกล้ำสุดจะหยั่งได้
เขาต้องการลูกคนนี้หรือ?
เธอมองเขาอย่างไม่แน่ใจ อยากจะถามให้รู้เรื่อง แต่อลิสาบุกเข้ามาในห้องเสียก่อน มีวิศรุตคอยประคองไม่ให้ล้ม สีหน้าหล่อนดูชิงชังน่าเกลียดมาก แววตาแดงก่ำเหมือนปีศาจร้ายที่จ้องมองท้องของเธอเขม็ง เหมือนจะพุ่งทะลุฆ่าลูกของเธอให้ตายคาท้องได้เสียเดี๋ยวนั้น น้ำตาเอ่อทะลักอาบหน้ายกมือชี้หน้าด่ากราดเธอว่า
“อีนาว! อีแพศยา! อีสารเลว! ทำไมแกต้องท้องด้วย ฉันเกลียดแก เกลี
