อธิปกยืนละล้าละลังอยู่หน้าห้องนริศตาราวกับคนโง่ ในหัวคิดหาข้ออ้างกระชับรัก ตั้งใจจะชวนเธอมานอนดูซีรีส์เกาหลีด้วยกันสักเรื่อง เขาว่าพวกผู้หญิงมักจะชอบอะไรที่มันดูโรแมนติกเป็นพิเศษไม่ใช่เหรอ ยิ่งนอนดูพระเอกหล่อชวนฝันที่รักเดียวใจเดียวแล้วอารมณ์จะดีมีความสุข ถึงเขาจะไม่ถูกใจที่นริศตาอาจจะชอบพระเอกเกาหลีมากกว่าเขาก็เถอะ แต่วินาทีนี้อะไรเขาก็ยอมหมด...
ขอแค่ให้เธอยอมพูดกับเขาสักคำ
การมาของอลิสาครั้งก่อน ยิ่งทำให้นริศตาทำตัวห่างเหินกับเขามากขึ้น จงใจหลบหน้าหลบตาเขา หากเจอกันก็ไม่มีคำพูดทักทาย แค่มองผ่านเธอยังไม่ปรายตามองเขาเลย ถึงเขามีตัวตนแต่ก็ไม่ต่างอะไรกับฝุ่นผง เธอไม่ห้ามยอมให้เขาอยู่ในบ้านได้ก็จริง แต่ห้องนอนเป็นเขตหวงห้ามที่เขาเฉียดเข้าไปใกล้ไม่ได้เลย เหมือนกับความสัมพันธ์ของเราที่ไม่ขยับเข้ามาใกล้ชิดกันมากกว่านี้อย่างที่ควรจะเป็น
ทั้งที่อยู่ร่วมบ้านแท้ๆ แต่เราเหมือนคนแปลกหน้าที่อยู่แฟล
