บทที่ 18 ดอกไม้จากชายอื่น 2

1091 คำ

“ไม่เป็นไร ไปเลยก็ได้ สายกว่านี้แดดจะยิ่งร้อน” “โอ.เค.” ไอ้หมอนี่อีกแล้ว! อธิปกเม้มปากมองคนที่ชอบมาเกาะแกะเมียเขาเหมือนเห็บหมัดด้วยสีหน้ามืดครึ้ม สายตาเย็นชาคมกริบราวมีดที่ทิ่มแทงพีรวัสให้ดับดิ้น หากเขาสามารถเรียกลมเรียกฝนได้ละก็ จะสั่งให้ฟ้าผ่ามันให้ตายไปเสียเลย เห็นแล้วขัดหูขัดตาชะมัด เมียเขาก็ช่างกระไร ปล่อยให้มันเดินโอบแทบจะประคองเข้ารถไปแบบไม่สนใจผัวที่ยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้ทั้งคนเลยสักนิด เขายืนฮึดฮัดกัดฟันกรอด กำมือแน่นอยากปรี่เข้าไปสาวหมัดใส่หน้าพีรวัสสักยก ด่าอีกชุดใหญ่ แต่ทำได้แค่คิดแล้วรีบเร่งฝีเท้าเดินตามเมียเขาไปติดๆ เปิดประตูรถเบาะหลังเข้าไปนั่งหน้าตาเฉย ไม่สนสายตาของทั้งคู่ที่มองเขาอย่างรังเกียจแกมเอือมระอา ที่เขาทำเหมือนคนไม่มีมารยาท ก็ขืนมัวแต่ชักช้าไอ้ถึกนี่มันคงได้ใจรีบทำคะแนนกับนริศตานำหน้าเขาพอดี เขาไม่ยอมให้พีรวัสอยู่กับเมียเขาสองต่อสองเด็ดขาด เขาจะเกาะติดนริศตาชนิ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม