บทที่ 22
อีกด้าน...
ภายในคอนโดหรูที่ตกแต่งโทนสีดำทะมึนทั้งห้องอย่างเรียบหรูถูกปกคลุมด้วยความมืดมิดและความเงียบสนิททั้งห้อง มีเพียงแค่ห้องนอนของเจ้าของห้องเท่านั้นที่มีแสงสว่างอยู่รำไร เนื่องจากกิจกรรมบนเตียงที่กำลังขยับเขยื้อนเป็นจังหวะอย่างเร่าร้อนอยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนหนากับหญิงสาวที่มาหาเขาถึงคอนโดในเวลาดึกๆ ดื่นๆ อย่างค่ำคืนนี้...
“อ๊ะๆฟีนิกซ์ ระรันไม่ไหวแล้ว”
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!
“เธอมีหน้าที่แค่ครางมิรัน”
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!
“แต่รันไม่ไหวแล้วนะคะ อ๊าง~”
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก! ปึ่ก!
"ซี๊ดดดด อ่าส์"
“ลุกขึ้น แล้วไสหัวออกไปจากห้องฉันซะ!” ทันทีที่ฟีนิกซ์สำเร็จความใคร่ของตัวเองกับร่องสวาทที่เปียกแฉะของมิรันแล้ว เขาก็เอ่ยปากไล่หญิงสาวที่น่าขยะแขยงอย่างมิรันออกไปจากห้องอย่างไม่ไยดีทันที ก่อนจะถอดถุงยางอนามัยโยนทิ้งลงถังขยะในเวลาต่อมา
“ฟีนิกซ์ คุณจะมาไล่รันเหมือนหมูเหมือนหมาแบบนี้ไม่ได้นะ” มิร
