พลาดรักนายวายร้าย

บทนำ เมื่อสี่ปีที่แล้ว Sunday.23/9 23.12 Mila_qqq ไม่ได้รับสาย Mila_qqq ไม่ได้รับสา Mila_qqq ไม่ได้รับสาย Mila_qqq ช่วยรับสายหน่อยฉันมีเรื่องจะคุยกับนาย Denial_ ตอนนี้ไม่ว่าง อยู่ผับ Denial_ มีไรค่อยคุย Mila_qqq แต่มันเป็นเรื่องสำคัญ Mila_qqq ที่ฉันต้องคุยกับนายตอนนี้ Denial_ เธอจะอะไรหนักหนาว่ะมิล่า Denial_ รำคาญว่ะ Denial_ ก็ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ว่าง Mila_qqq อืม Denial_ จิ๊ Denial_ ถ้าฉันกลับค่อยไปหาละกัน Denial_ อ่านแล้วไม่ตอบคือไรว่ะ Denial_ มิล่า Mila_qqq ถ้าถึงห้องแล้วบอกละกัน เดี๋ยวฉันไปหา @Tomorrow night club พรึ่บ!! “มึงจะกลับแล้วอ๋อไอ้ว่ะเด” เด หรือเดเนียล ก็คือชื่อของผมเหมือนกัน หลายคนจะชินเรียกผมว่าเดเนียลแต่เฉพาะในกลุ่มผมพวกเพื่อนๆมันจะเรียกเดเฉยๆ “อืม” “รีบไปไหนว่ะ รึเมียมึงโทรมาตาม” ไอ้ดั๊กเพื่อนสนิทผมที่แม่งชอบเสือกเรื่องส่วนตัวของผมเป็นประจำตั้งแต่สมัยเรียนจนถึงตอนนี้แม่งก็ยังไม่เลิกเสือก “กูไม่เคยมีเมียและไม่คิดจะมีเมีย” พูดจบผมก็เดินออกมาจากตรงนั้นทันที โดยไม่ได้หันไปสนใจเสียงโห่ร้องของพวกมัน... @D Condominium 00.26น. ติ๊งน๊อง~ ฟึ่บ! ผมลุกออกจากโซฟาที่กำลังนั่งดูบอลอยู่ เพื่อเดินไปเปิดประตูห้องอย่างหงุดหงิดเมื่อได้ยินเสียงกดอ๊อดหน้าห้องดังขึ้น... พรึ่บ!! เมื่อผมเดินมาเปิดประตูแล้วก็พบว่าเป็นมิล่าที่มาหาผม ผมจึงเปิดประตูค้างไว้แล้วหมุนตัวเดินกลับไปนั่งที่โซฟาตามเดิม... “ฉันมีเรื่องจะมาบอกนาย” “เรื่องอะไร” “ฉันท้อง” ขวับ! ผมหันขวับไปทางมิล่าทันทีที่เธอเอ่ยจบ ก่อนจะลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเดินไปหาเธอที่ยืนอยู่กลางห้องด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง “เมื่อกี้เธอว่ายังไงน่ะ” “ฉันท้อง” “ท้อง? เธอปล่อยให้ตัวเองท้องได้ไงว่ะมิล่า!!” “เธอไม่ได้กินยาคุมที่ฉันซื้อให้ทุกเดือนรึไงว่ะ” “...” “ฉันลืม ช่วงนี้ฉันเครียดเรื่องที่บ้านอะ” “...” “หึ เธอจะเครียดเรื่องห่าอะไรของเธอ เธอก็ต้องไม่ลืมกินยาคุมสิวะ” “เดเนียล~” มิล่าเอ่ยเรียกชื่อผมด้วยสีหน้าผิดหวังกับคำพูดของผมมาก แต่แล้วไงว่ะ ก็มันจริงนี่หว่าจะเครียดเหี้ยไรก็ไม่ควรลืมเรื่องสำคัญแบบนั้นไหมว่ะ “ฉันยังไม่พร้อมที่จะมีพันธะกับใคร ไปเอาเด็กออกซะมิล่า” “เดเนียล!! ไม่ ฉันไม่ยอม นี่มันลูกของนายทั้งคนน่ะ นายจะฆ่าลูกที่เกิดมาจากนายรึไง” “ก็ฉันไม่ชอบเด็ก และไม่คิดอยากจะมีลูกด้วย เพราะฉะนั้นเธอไปเอาออกซะมิล่า” “ได้ งั้นเราสองคนก็จบกันแค่นี้” “เธอว่าไงน่ะ” “ฉันบอกว่าเราสองคนจบกันแค่นี้เดนียล” “ฉันไม่ยอมให้เธอไปไหนหรอกน่ะมิล่า และเธอก็ต้องไปเอาเด็กออกด้วย” “ฉันไม่รู้หรอกน่ะเดเนียลว่าทำไมนายถึงไม่ยอมรับเขาเป็นลูก แต่ในฐานะที่ฉันกำลังจะเป็นแม่เขา ฉันจะไม่ยอมทำเรื่องบาปกรรมแบบนั้นเป็นอันขาด” “เหรอมิล่า แต่ฉันได้ข่าวว่าครอบครัวเธอกำลังมีปัญหา เธอคงไม่อยากสร้างปัญหาขึ้นมาเพิ่มอีกหรอกมั้ง” “เพราะฉะนั้นไปเอาเด็กออกซะ!!!” “เราไม่น่ามารู้จักกันตั้งแต่แรกเดเนียล เพราะนายมันไม่ใช่คน นายมันไอ้ชั่วไอ้เลว นายมันเป็นปีศาจ!!!” ปัง! หลังจากที่มิล่าพูดจบ เธอก็หมุนตัวเดินออกไปพร้อมกับปิดประตูเสียงดัง ผมทีเห็นแบบนั้นเลยหมุนตัวเดินไปนั่งที่โซฟาตัวเดิมอีกครั้ง