พลาดรักนายวายร้าย

บทนำ

บทนำ

เมื่อสี่ปีที่แล้ว

Sunday.23/9

23.12

Mila_qqq ไม่ได้รับสาย

Mila_qqq ไม่ได้รับสา

Mila_qqq ไม่ได้รับสาย

Mila_qqq ช่วยรับสายหน่อยฉันมีเรื่องจะคุยกับนาย

Denial_ ตอนนี้ไม่ว่าง อยู่ผับ

Denial_ มีไรค่อยคุย

Mila_qqq แต่มันเป็นเรื่องสำคัญ

Mila_qqq ที่ฉันต้องคุยกับนายตอนนี้

Denial_ เธอจะอะไรหนักหนาว่ะมิล่า

Denial_ รำคาญว่ะ

Denial_ ก็ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ว่าง

Mila_qqq อืม

Denial_ จิ๊

Denial_ ถ้าฉันกลับค่อยไปหาละกัน

Denial_ อ่านแล้วไม่ตอบคือไรว่ะ

Denial_ มิล่า

Mila_qqq ถ้าถึงห้องแล้วบอกละกัน เดี๋ยวฉันไปหา

@Tomorrow night club

พรึ่บ!!

“มึงจะกลับแล้วอ๋อไอ้ว่ะเด” เด หรือเดเนียล ก็คือชื่อของผมเหมือนกัน หลายคนจะชินเรียกผมว่าเดเนียลแต่เฉพาะในกลุ่มผมพวกเพื่อนๆมันจะเรียกเดเฉยๆ

“อืม”

“รีบไปไหนว่ะ รึเมียมึงโทรมาตาม” ไอ้ดั๊กเพื่อนสนิทผมที่แม่งชอบเสือกเรื่องส่วนตัวของผมเป็นประจำตั้งแต่สมัยเรียนจนถึงตอนนี้แม่งก็ยังไม่เลิกเสือก

“กูไม่เคยมีเมียและไม่คิดจะมีเมีย” พูดจบผมก็เดินออกมาจากตรงนั้นทันที โดยไม่ได้หันไปสนใจเสียงโห่ร้องของพวกมัน...

@D Condominium

00.26น.

ติ๊งน๊อง~

ฟึ่บ!

ผมลุกออกจากโซฟาที่กำลังนั่งดูบอลอยู่ เพื่อเดินไปเปิดประตูห้องอย่างหงุดหงิดเมื่อได้ยินเสียงกดอ๊อดหน้าห้องดังขึ้น...

พรึ่บ!!

เมื่อผมเดินมาเปิดประตูแล้วก็พบว่าเป็นมิล่าที่มาหาผม ผมจึงเปิดประตูค้างไว้แล้วหมุนตัวเดินกลับไปนั่งที่โซฟาตามเดิม...

“ฉันมีเรื่องจะมาบอกนาย”

“เรื่องอะไร”

“ฉันท้อง”

ขวับ!

ผมหันขวับไปทางมิล่าทันทีที่เธอเอ่ยจบ ก่อนจะลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเดินไปหาเธอที่ยืนอยู่กลางห้องด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง

“เมื่อกี้เธอว่ายังไงน่ะ”

“ฉันท้อง”

“ท้อง? เธอปล่อยให้ตัวเองท้องได้ไงว่ะมิล่า!!”

“เธอไม่ได้กินยาคุมที่ฉันซื้อให้ทุกเดือนรึไงว่ะ”

“...”

“ฉันลืม ช่วงนี้ฉันเครียดเรื่องที่บ้านอะ”

“...”

“หึ เธอจะเครียดเรื่องห่าอะไรของเธอ เธอก็ต้องไม่ลืมกินยาคุมสิวะ”

“เดเนียล~” มิล่าเอ่ยเรียกชื่อผมด้วยสีหน้าผิดหวังกับคำพูดของผมมาก แต่แล้วไงว่ะ ก็มันจริงนี่หว่าจะเครียดเหี้ยไรก็ไม่ควรลืมเรื่องสำคัญแบบนั้นไหมว่ะ

“ฉันยังไม่พร้อมที่จะมีพันธะกับใคร ไปเอาเด็กออกซะมิล่า”

“เดเนียล!! ไม่ ฉันไม่ยอม นี่มันลูกของนายทั้งคนน่ะ นายจะฆ่าลูกที่เกิดมาจากนายรึไง”

“ก็ฉันไม่ชอบเด็ก และไม่คิดอยากจะมีลูกด้วย เพราะฉะนั้นเธอไปเอาออกซะมิล่า”

“ได้ งั้นเราสองคนก็จบกันแค่นี้”

“เธอว่าไงน่ะ”

“ฉันบอกว่าเราสองคนจบกันแค่นี้เดนียล”

“ฉันไม่ยอมให้เธอไปไหนหรอกน่ะมิล่า และเธอก็ต้องไปเอาเด็กออกด้วย”

“ฉันไม่รู้หรอกน่ะเดเนียลว่าทำไมนายถึงไม่ยอมรับเขาเป็นลูก แต่ในฐานะที่ฉันกำลังจะเป็นแม่เขา ฉันจะไม่ยอมทำเรื่องบาปกรรมแบบนั้นเป็นอันขาด”

“เหรอมิล่า แต่ฉันได้ข่าวว่าครอบครัวเธอกำลังมีปัญหา เธอคงไม่อยากสร้างปัญหาขึ้นมาเพิ่มอีกหรอกมั้ง”

“เพราะฉะนั้นไปเอาเด็กออกซะ!!!”

“เราไม่น่ามารู้จักกันตั้งแต่แรกเดเนียล เพราะนายมันไม่ใช่คน นายมันไอ้ชั่วไอ้เลว นายมันเป็นปีศาจ!!!”

ปัง!

หลังจากที่มิล่าพูดจบ เธอก็หมุนตัวเดินออกไปพร้อมกับปิดประตูเสียงดัง ผมทีเห็นแบบนั้นเลยหมุนตัวเดินไปนั่งที่โซฟาตัวเดิมอีกครั้ง