กว่าจะอาบน้ำกันเรียบร้อยเวลาล่วงเลยเข้าเช้าวันใหม่ ทั้งสองหลับใหลไปด้วยความเหนื่อย แต่เป็นความเหนื่อยที่สร้างความสุขให้กับคนทั้งคู่
เจนิตามองข้อความพี่ชายต่างมารดาส่งมาหาเธอเมื่อวันก่อน บอกว่าอยากจะนัดคุยกับเธอเรื่องมรดก เรื่องหุ้น เธอไม่อยากไปเจอพวกเขา ทุกครั้งที่ไปเจอ เธอต้องกลับมาพร้อมความเครียด และไปจบที่ต้องพบจิตแพทย์
“เป็นอะไร” ชวีเงยหน้ามองคนที่กำลังนั่งอยู่บนโซฟา และกำลังถอนหงอกให้เขา คงเพราะเขาเครียดมากเกินไปทำให้ผมหงอกมาเร็วกว่าที่คิด ใครจะคิดว่าผู้ชายวัยสามสิบสามจะมีผมหงอกได้
“เฮียบู้อยากคุยกับเจ” ชวีรู้ว่าเฮียบู้ที่เจนิตาพูดถึงคือพี่ชายของเธอ
“มันอยากคุยอะไร” ภาพรอยฝ่ามือบนใบหน้าเธอตอนนั้นเขายังจำได้ดี ไม่มีทางที่เขาจะให้เจนิตาไปเจอกับคนแบบนั้นอีก
“บอกว่าจะคุยเรื่องหุ้นกับที่ดิน”
“เดี๋ยวให้ทนายจัดการ ไม่ต้องไปคุยกับมัน คุยอะไรให้ผ่านทนายไปเลย” ชวีตัดบท ให้ทนายจัดการ
