“ขอบคุณนะพลอย ด้า ถ้าวันนั้นพวกแกไม่ดึงฉันออกมาจากจุดนั้น ไม่รู้ว่าฉันจะเป็นยังไง” เจนิตาพูดกับเพื่อนในตอนที่ทั้งสามนั่งอยู่บนระเบียงไม้ของรีสอร์ตที่ยื่นออกไปกลางทะเล
“เราเป็นเพื่อนกัน แกลืมเหรอ”
“คำพูดชวนขนลุกมากค่ะคุณน้อง” ลลิตาฟังแล้วถึงกับขนลุกตามทั้งสามคน ปกตินางทั้งสามพูดกันแบบนี้ที่ไหน ไม่มีหรอก มีแต่ด่ากัน กัดกัน เมื่อไม่กี่ชั่วโมงมานี้ลลิตายังได้ยินพลอยใสเรียกอีเจอยู่เลย
“แหม เจ้ก็ เพื่อนกันก็ต้องมีโมเมนต์แบบนี้บ้างสิคะ กับผัวยังมีเลย” พลอยใสกระแซะแซว
“เราไปเล่นน้ำฝั่งโน้นดีกว่าค่ะ ฝั่งนี้ไม่มีหาดเลย” เจนิตาชวนทั้งสามให้เปลี่ยนไปเล่นน้ำทางอีกฝั่งของรีสอร์ต ซึ่งชวีและเพื่อน ๆ นั่งดื่มไวน์กันอยู่ด้านนั้น น่าเสียดายที่ไม่เห็นวิวพระอาทิตย์ตกดิน
สองคู่ที่ลงเล่นน้ำเป็นคู่ของพลอยใสกับประทีป ชวีกับเจนิตา ซึ่งพลอยใสขี่หลังประทีปเล่นน้ำกันอยู่ในทะเล ส่วนเจนิตาเป่ายิ้งฉุบแพ้ ทำให้เ
