“อุ๊ย! รัณ รินตกใจหมดเลย” เธอตกใจที่จู่ ๆ เขาก็โผล่มาแบบไม่ให้ทันตั้งตัว
“ตกใจมากนักเหรอที่เห็นรัณ แต่เวลาออกไปเที่ยวกับผู้ชายคนอื่นหน้าตาเธอดูสดชื่นมากนะนดาริน” ประโยคของเขาทำให้นดารินทำหน้างงว่าเขาจะมาโกรธเธอทำไม ก็เขาเองเป็นฝ่ายบอกเลิกเธอก่อน แล้วเธอก็รับรู้ พยายามทำใจ ไม่ไปยุ่งวุ่นวายอะไรกับเขาอีก
“รัณมีอะไร” นดารินถอยห่าง พลางเอ่ยถามอย่างห่างเหิน เขาทำเธอเจ็บเจียนตาย เธอจึงไม่อยากยุ่งเกี่ยวอะไรกับเขาอีก
“ไอ้ราวินลีลามันคงเด็ดมากสินะ สนิทกันไม่กี่วันถึงไปกินข้าวดูหนังกับมันแบบนี้”
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับรัณ” นดารินก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี ในเมื่อเธอกับเขาเลิกกันไปแล้ว
“เกี่ยวสิ เพราะรัณเป็นผัวรินยังไงล่ะ” ได้ยินแบบนั้น นดารินก็ไม่รอช้าที่จะเดินหนีไปจากเขา เธอไม่อยากเสวนากับคนพูดกลับไปกลับมาอย่างเขาอีก ในเมื่อเขาบอกเลิกกับเธอก่อน เธอก็ยอมเลิกแล้วไง เขายังจะมาเอาอะไรกับเธออีก
“จะไปไหน
