ม่านนภาทั้งอึ้งทั้งทึ่งกับสรรพคุณของเถาวัลย์ราคะจนหัวใจเต้นรัวไปหมด “อย่างนี้นี่เอง...ถ้าอย่างนั้น ลูกสาวของป้าก็ต้องกลับมาบ้านสินะคะ ตอนแรกนึกว่าจะตัดส่งทางไปรษณีย์ซะอีก”
“เรื่องนั้นป้าต้องไปถามน้องชายก่อนค่ะ ว่ามันจะยอมพาไปรึเปล่า มันยังโกรธเรื่องที่ป้าไปถวายเพลพระที่วัดน่ะค่ะ”
“ป้า!”
ป้าพะยอมหัวเราะแหะๆ “แฟนเก่าน่ะค่ะ แต่แค่ครั้งเดียวนะคะ”
“งั้นถ้าน้องชายป้าไม่ยอมพาไป ลูกสาวของป้าจะทำยังไง...แต่อายุยังน้อยอยู่เลย น่าจะรุ่นเดียวกับคุณหนูกระแตข้างบ้าน ไม่เห็นจำเป็นต้องใช้ของแบบนี้เลย”
เมื่อพูดถึงคุณหนูกระแต ก็อดที่จะทำหน้าหยามหยันไม่ได้
“ถ้ามันไม่มีผัวนิโกรก่อนจะมาเจอไฮโซอะไรเนี่ย มันก็คงไม่เป็นไรหรอกค่ะ”
“โอ้ว นิโกรธเลยเหรอคะ”
ป้าพะยอมพยักหน้าหงึกๆ “มันเป็นนักบอลน่ะค่ะ ก็พอจะมีตังค์ให้นังพรรณมันใช้ แต่ตอนนี้มันเจอคนที่รวยกว่าหล่อกว่าแล้ว ก็เลยอยากจะชุบตัวเป็นสาวบริสุทธิ์ผุดผ่องไม
