“ลูกพ่อ หนูโตขึ้นมาหนูสวยเหมือนแม่เมื่อตอนสาวๆ ไม่มีผิด” คุณสาธิตน้ำตาคลอเบ้าด้วยความดีใจ ท่านไม่คิดมาก่อนว่าท่านจะได้พบกับบุตรสาวที่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน ความพยายามในการตามหามาตลอดหลายปีมันสัมฤทธิ์ผลแล้ววันนี้ บุตรสาวที่เขาไม่เคยรู้ว่าหน้าตาเป็นยังไง บัดนี้เธอมาอยู่ตรงหน้าท่านแล้ว
“มาให้พ่อกอดหน่อยได้มั้ยลูก” ชายชราที่ยังดูดีสมกับคนมีชาติตระกูลเอ่ยออกมาด้วยเสียงสั่นเครือ บุตรสาวของท่านได้ส่วนดีจากท่านและนางนารี ทำให้ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสวยหวาน แต่ทว่ามันกลับดูเศร้าอย่างบอกไม่ถูก
นางนารีหันมาพยักหน้าให้น้ำรินเดินไปให้บิดากอดให้หายคิดถึง สภาพของนางนารีตอนนี้ก็ไม่ต่างจากอดีตสามี นางร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวด เพราะโชคชะตาทำให้สองพ่อลูกต้องพรากจากกัน การหนีไปในวันนั้นมันทำให้นางสามารถรักษาชีวิตของบุตรสาวไว้ได้ เมื่อส่งบุตรสาวสู่อ้อมกอดพ่อเรียบร้อยแล้ว นางก็ควรจะเป็นฝ่ายเดินจากไป
“งั้น
