“ทำไมแม่ถึงแบบนั้นคะ” น้ำรินเชื่อว่ามารดามีเหตุผลที่พาเธอหนีมาที่นี่ คนอย่างมารดาของเธอจะไม่ตัดสินใจทำอะไรโดยพละการอย่างเด็ดขาด เธออยากรู้จริงๆ ว่าทำไมมารดาถึงพาเธอหนีจากบิดาของเธอมาอยู่ที่นี่
“เพราะคุณย่า น่ะลูก แต่ตอนนี้แม่ได้ข่าวว่าคุณย่าท่านเสียไปหลายปีแล้ว พ่อของลูกก็น่าจะยอมรับลูก ส่วนแม่น่ะ ถ้าลูกมีที่อยู่ปลอดภัยแล้ว แม่ก็จะหาอะไรทำแถวนั้น คงไม่กลับมาที่นี่อีก” นางนารีเอ่ยออกมาด้วยความเศร้า นางไม่หวังที่จะไปเคียงคู่กับอดีตสามีของนาง แค่อดีตสามียอมรับบุตรสาวและหลานที่กำลังจะเกิดมา แค่นั้นมันก็มากพอที่นางจะไม่ต้องมีห่วงอะไรอีกแล้วในชีวิตนี้
“แม่คงจะเจ็บมากสินะคะ แม่ถึงพาน้ำหนีมาที่นี่” น้ำรินเอ่ยกับมารดาด้วยความเข้าใจ เธอไม่โกรธที่มารดาพาเธอหนีมาที่นี่ มารดาของเธอขึ้นชื่อเรื่องความอดทนที่สุด เพราะฉะนั้นการที่ท่านหนีมาก็แปลว่าท่านทนไม่ไหวอีกแล้ว เธอผู้เป็นลูกได้แต่รู้สึกเห็นใจมารดาของตนเอง
“ก็เจ็บแหล่ะลูก แต่ที่เจ็บกว่าก็คือ แม่กลัวว่าแม่จะต้องสูญเสียน้ำไป แม่ก็เลยหนีกลับมาอยู่ที่นี่ เพราะเชื่อว่าบารมีของครอบครัวนายหัวจะปกป้องเราสองคนแม่ลูกได้ และแม่ก็เลือกไม่ผิดจริงๆ แต่มาตอนนี้เราคงต้องไปจากที่นี่เพื่อรักษาชีวิตของเจ้าตัวเล็กที่อยู่ในท้องลูก ไม่ต้องเครียดอะไรอีกต่อไป แม่คนนี้จะปกป้องลูกและหลานของแม่เอง” นางนารีลูบศีรษะบุตรสาวด้วยความรัก การเดินทางครั้งนี้มันเดิมพันด้วยชีวิตหลานตัวน้อย นางต้องทำให้สำเร็จ นางต้องปกป้องลูกและหลานให้ได้
“น้ำขอบคุณแม่นะคะที่เป็นทุกอย่างให้น้ำ ขอบคุณจริงๆ ที่รักและเข้าใจน้ำและคอยอยู่ข้างๆ น้ำเสมอ ถ้าไม่มีแม่ น้ำไม่รู้เลยว่าวันนี้น้ำจะหนีไปอยู่ที่ไหน ทำอาชีพอะไรถึงจะพอเลี้ยงเจ้าตัวเล็กได้” น้ำรินยังคงร้องไห้ออกมาไม่หยุด ความรู้สึกทุกอย่างมันถาโถมเข้าใส่ จนเธอแทบจะยืนอยู่ไม่ไหว ถ้าไม่มีอ้อมกอดนี้ของมารดา
“เตรียมตัวนะลูก คืนนี้แม่จะให้ไอ้จักรไปส่งเราที่ฝั่ง เราจะหนีไปจากที่นี่ แล้วไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยกัน” นางนารีเอ่ยออกมาด้วยความเข้มแข็ง แม้ว่าในใจจะหวั่นไหวเท่าใดก็ตาม เธอไม่รู้เลยว่าคุณสาธิต อดีตสามีของเธอ เขาจะยังอยากเจอหน้าเธอกับลูกอยู่หรือเปล่า
“ค่ะแม่” บุตรสาวยังคงตอบมารดาด้วยน้ำตา การจากลานี้มันช่างทรมานเหลือเกิน เธอยังรักเขาอยู่เต็มอก แต่เพราะลูกเธอจึงต้องไป และเธอก็ไม่อยากให้ลูกรู้ว่าพ่อของเขาคิดจะฆ่าเขา ตั้งแต่วันที่รู้ว่าเธอกำลังอุ้มท้องเขาอยู่ การจากลาแบบนี้มันดีที่สุดแล้ว จะได้ไม่ต้องมีใครเจ็บปวดกับเรื่องที่มันไม่ควรจะเกิดตั้งแต่แรก