เจนจิราขับรถมารับบาสเตียนและอลิซที่โรงแรม ตามเวลาที่นัดหมายกันไว้ และเมื่อขึ้นรถเรียบร้อยคนที่ดูตื่นเต้นที่สุดก็คืออลิซ เธอเกาะขอบหน้าต่างรถไม่ห่าง สายตาก็มองรถที่แน่นขนัดตาแล่นสวนกันไปมา และเมื่อขับรถผ่านโรงพยาบาลที่เคยเป็นที่ทำงานของมินธิรา เธอก็ชี้ให้สองพ่อลูกดู
"ตึกสีขาวใหญ่ๆ ข้างหน้านี้คือโรงพยาบาลที่ยายมิ้นเคยทำงาน ก่อนจะลาออกแล้วไปทำงานที่สวีเดนค่ะ"
"ว้าว! ใหญ่มากเลยค่ะ มินนี่ต้องเป็นหมอที่เก่งมากๆ แน่เลย" อลิซร้องขึ้นด้วยความตื่นเต้น
"ใช่แล้วค่ะ มินนี่ของอลิซเป็นหมอที่เก่งสุดๆ เลยละค่ะ"
สารถีสาวขับรถไปเรื่อยๆ จนกระทั่งรถแล่นออกจากตัวเมือง ภาพเมืองหลวงที่แสนวุ่นวายก็ค่อยๆ เปลี่ยนไป ต้นไม้สีเขียวเริ่มหนาตาขึ้นเรื่อยๆ แทนที่จะเป็นป่าคอนกรีตอย่างเช่นในเมือง
บาสเตียนได้แต่นั่งเงียบผิดกับลูกสาวที่คุยจ้อตลอดทาง ระหว่างนั้นเองโทรศัพท์ของเจนจิราก็ดังขึ้น เมื่อเห็นว่าเป็นมินธิราที่โทร.
