ตอน 65 “คุณห้ามวางสายนะครับ!” เสียงทุ้มกวนๆ “ผมอาบน้ำแป๊บเดี๋ยว ตั้งมือถือไว้เลย” วาคินลุกขึ้นจากเตียงช้าๆ มือยกขึ้นถอดเสื้อออก ทำให้แผงอกกว้างปรากฏเต็มตา ยูจินถึงกับขยับหน้าหนีเล็กน้อย ตาเบิกกว้าง “อ๊ะ!? บ้าหรือไง มาแก้ผ้าต่อหน้าคนอื่นแบบนี้ไม่ได้นะ!” วาคินก้มหน้าเล็กน้อย แล้วยิ้มมุมปาก “บ้าเหมือนคุณไง… หมอ” ยูจินหน้าแดงวูบ หัวใจเต้นแรง “ว๊ายยยย วาคิน! ฉะ…ฉันวางสายนะคะ!” เธอกดตัดสายทันทีเมื่อวาคินถอดกางเกงออก มือเล็กยกขึ้นกุมหน้าอก หน้าแดงฉ่า ยูจิน (คิดในใจ) “เต็มตาฉันเลยนะเนี่ย!!” ฝั่งวาคิน พอเห็นยูจินตัดสายไปก็หัวเราะเสียงดังในห้อง พลางเอื้อมมือหยิบผ้าเช็ดตัว “ฮ่า… ฮ่าๆๆ ช่างเป็นหมอที่ใจกล้าจริงๆ อ่อยมาอ่อยกลับ” เช้าวันถัดมาสนามบินมิลาน... เนอาร์เดินเข้าสนามบินด้วยสีหน้าสงบ แต่ดวงตากลับมีแววกังวล ลูกน้องวาคินสี่คนเดินตามประกบไม่ห่าง เธอหันไปเอ่ยเสียงเรียบ “พวกนายกลับ

