ลลิตานั่งทำงานอยู่อีกพักใหญ่แล้วรู้สึกคอแห้งจึงลุกขึ้นเดินไปยังห้องครัวเล็กๆ ที่มีไว้สำหรับให้พนักงานใช้ทานอาหารและของว่าง เพียงแค่เดินเข้ามาเธอก็ได้กลิ่นเมนูยอดฮิตนั่นคือส้มตำที่บรรดาพนักงานชื่นชอบและสั่งมากินกันเป็นประจำ ปกติเธอจะร่วมวงด้วยเป็นบางครั้งและถนัดไปทางตำไทยมากกว่า แต่ครั้งนี้แค่ได้กลิ่นเธอก็รู้สึกน้ำลายสอและท้องไส้ก็ส่งสัญญานทันทีว่าต้องการสิ่งนี้ น่าแปลกที่อาการวิงเวียนก่อนหน้าก็ดูจะหายไปทันที
“ซื้อส้มตำมาจากไหนเหรอคะ กลิ่นหอมมาก”
“ร้านป้าติ๋มเจ้าประจำไงคะ พวกเรารักเดียวใจเดียวไม่เปลี่ยนร้านเพราะป้าติ๋มตำได้แซ่บสุดแล้วค่ะ คุณลิลลี่มาทานด้วยกันไหมคะ”
“งั้นเดี๋ยวลิลลี่รบกวนให้ใครไปซื้อมาเพิ่มได้ไหมคะ ทุกคนอยากได้อะไรเพิ่มสั่งได้เลย เดี๋ยวลิลลี่เลี้ยงเอง”
“เดี๋ยวจุ๊บแจงไปซื้อให้เองค่ะ คุณลิลลี่เอาตำไทยเหมือนเดิมใช่ไหมคะ”
“ไม่จ้ะ ครั้งนี้พี่เอาส้มตำเหมือนที่จุ๊บแจงกินกันเลย
