จิรายุเดินกลับมาขึ้นรถแล้วนั่งสงบสติอารมณ์กำจัดความหงุดหงิดกับผู้หญิงพูดไม่รู้เรื่องแบบพริมา เห็นทีนับจากวันนี้เขายิ่งต้องเร่งทำงานให้เสร็จโดยเร็ว เพื่อที่จะได้กลับกรุงเทพเสียที เขาอยากอยู่ห่างๆ จากผู้หญิงคนนี้ให้มากที่สุด ถ้าย้อนเวลากลับไป เขาจะไม่ก้าวข้ามสะพานที่อีกฝ่ายทอดมาให้เลยจริงๆ ตึ๊ง! ความหงุดหงิดของจิรายุลดลงโดยฉับพลันเมื่อหน้าจอปรากฎข้อความจากคนที่เขาคิดถึงอยู่ตลอด
‘ทำอะไรอยู่คะ’
‘เพิ่งทานข้าวเสร็จ กำลังจะกลับบ้านครับ’
‘เหรอคะ เหมือนกันเลย ลิลลี่มาลองทานอาหารร้านใหม่อร่อยมากเลยค่ะ’ ลลิตายิ้มและกดส่งรูปบรรยากาศร้านให้จิรายุและแทบจะทันทีที่ระบบโชว์ว่าเขาอ่านข้อความแล้ว โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น
“ลิลลี่ คุณอยู่ที่ไหน” จิรายุถามขณะก้าวลงจากรถแทบเป็นวิ่งกลับเข้าไปในร้าน
“ทายสิคะ ว่าลิลลี่อยู่ที่ไหน” ลลิตาก้าวออกมาจากด้านหลังกำแพงต้นไทรเกาหลีที่เธอใช้ซ่อนตัว ทันใดนั้นจิรายุที่หันมา
