บางทีรวิสราเคยคิดว่าชีวิตที่ไม่ต้องทำอะไรนอกจากกินๆ นอนๆ เป็นชีวิตที่แสนจะสุขสบาย เธอเคยโหยหาชีวิตแบบนี้หลังจากเรียนจบและปฏิบัติมันมานานกว่าสี่เดือนนับตั้งแต่ก่อนรับปริญญา แต่ตอนนั้นเธอยังมีอะไรให้ทำอีกหลายอย่าง อย่างน้อยที่สุดก็ยังได้อยู่บ้านเพื่อดูแลมารดาหรือทำความสะอาดบ้าน กระเดียดลองทำงานแปลตามที่เธอชื่นชอบ ทว่าในตอนนี้เล่า... รวิสราคิดถึงตัวเองในยามนี้ เชื่อว่าถ้าเธอบอกว่าขี้เกียจเดิน คนในบ้านนี้จะต้องหารถเข็นวีลแชร์มาให้เธอนั่งแน่ๆ
หญิงสาวคิดอย่างเบื่อหน่าย อะไรๆ ก็น่าเบื่อไปหมด ขนาดจะนอนเธอยังเบื่อเลย!
สุดท้ายหญิงสาวเลยได้แต่เอาตัวเองไปยัดอยู่ในห้องสมุดของบ้านหลังนี้ หนังสือที่นี่แบ่งเป็นสองฝั่ง ทางซ้ายมือเธอเป็นหนังสือภาษาจีน ขณะที่อีกฝั่งเป็นภาษาอังกฤษ และเท่าที่เดินดูทั้งสองภาษา หนังสือส่วนใหญ่ที่นี่มีแต่พวกปรัชญา การบริหารธุรกิจไม่ก็เกี่ยวกับเศรษฐศาสตร์เสียเป็นส่วนใหญ่ จะมีพวก
