“เทียนหลง...”
รวิสราร้องเรียกคนที่เดินออกมาจากห้องทำงานด้วยความแปลกใจ เพราะเห็นว่าเขาแต่งตัวเรียบร้อยคล้ายกับจะออกไปข้างนอก ทั้งที่เมื่อเช้าเขาบอกเธอว่าเขาจะไม่ออกไปไหน
เทียนหลงหันมาตามเสียงเรียก เขากวักมือเรียกเจ้าของร่างเล็กให้เดินเข้าไปหาใกล้ๆ รวิสราจึงเดินเข้าไปหยุดอยู่ตรงหน้ามาเฟียหนุ่ม เมื่อเทียบกันแล้วเธอสูงพ้นบ่าของเขาไม่เท่าไหร่ด้วยซ้ำ
“คุณจะออกไปข้างนอกเหรอคะวันนี้?” หญิงสาวถามเขาอย่างแปลกใจ และเทียนหลงก็พยักหน้าหงึกๆ ตอบรับ
“ใช่ ฉันมีงานด่วนด้วย แต่คงไม่ได้พาเธอไปด้วย ขอโทษนะ” เขาบอกด้วยสีหน้าสำนึกผิดนิดๆ เพราะรู้ดีว่าช่วงนี้รอบตัวเขาไม่ปลอดภัย เขาจึงขอร้องให้หญิงสาวอยู่บ้านเป็นส่วนใหญ่ เพราะไม่ต้องการให้เธอต้องไปผจญกับเหตุการณ์ไม่คาดคิดอีก
“ไม่เป็นไรค่ะ” รวิสราตอบปัดอย่างรวดเร็ว แต่ถึงอย่างนั้นสีหน้าของหญิงสาวกลับไม่ได้ดูดีขึ้นแม้แต่น้อย “ฉันก็แค่...” เธอเอ่ยแล้วก็หยุดไปเส
