เทียนหลงลดความเร็วของฝีเท้าลงพลอยทำให้รวิสราที่ถูกลากติดมือมาต้องลดฝีเท้าลงตามไปด้วย ท่าทีที่แม้จะแข็งกระด้าง ไม่อ่อนโยนตามพื้นนิสัยของเขา หากแต่ยามที่อยู่กับรวิสราเขากลับไม่ได้มีท่าทีเย็นชาและรัศมีของอำนาจแผ่ออกมาจากร่างดั่งเช่นในยามนี้...ชายหนุ่มจับมือของเธอบีบแน่นขึ้นไปอีก ดวงหน้าหล่อเหลาราวกับรูปสลักเรียบนิ่งตอนที่จ้องมองชายชราสูงวัยที่อยู่ในชุด โอเวอร์โค้ตสีดำ มีผ้าพันคอสีขาวยาวพาดอยู่บนบ่ากว้างทิ้งชายยาวถึงหัวเข่า เส้นผมสีดอกเลาถูกหวีเปิดเสยให้เห็นหน้าผากกว้าง ท่าทางหยิ่งยะโส และมีความกดดันอันน่ากลัวแผ่ออกมา ทำให้รวิสราตัวสั่น และเผลอบีบมือเล็กๆ กระชับกับมือของเทียนหลงแน่น ดวงตายังคงจับจ้องชายชราที่เบื้องหลังมีลูกน้องในชุดสูทสีดำ สี่ห้าคน ท่าทางของเขาบ่งบอกชัดเจนว่าเป็น...มาเฟีย
“ท่านหลง”
ชายชราเป็นผู้ทักทายเทียนหลงก่อน เธอไม่กล้ามองหน้าพวกเขา รวิสราตัดสินใจหลุบเปลือกตาลงมองพ
