เคยได้ยินเขาเล่ากันว่านารีมาเรียนต่อในกรุงเทพฯ เรียนต่อสายอาชีพพวกอาชีวะอะไรประมาณนั้นแล้วจบปวส. มาทำงานในห้างหนึ่ง หลังจากนั้นเธอก็ไม่ได้สนใจอีก เพราะไม่ใช่เรื่องของตัวเอง ไม่คิดว่าจะมาบังเอิญเจอนารีที่นี่ ทำงานกับคนไม่รู้จักยังพอทน เธอไม่ใช่คนโง่มากนักหรอก แค่ไม่อยากมีปัญหากับใคร พี่ๆ ที่ทำงานที่ใช้ให้เธอทำงานเกินหน้าที่เธอเองก็รู้ดี แต่เธอก็ต้องทนเพราะไม่อยากให้ชัชวินทร์ดูถูกเอาได้ กลับไปตอนเย็นๆ เขาก็ค่อนแคะดูถูกเธอสารพัดอยู่แล้ว
“นี่หล่อน หล่อนนะ” เสียงนางปีศาจร้ายที่เธออยากหนีเข้าไส้จิกหัวเรียก บอกก็รู้ว่าเรียกเธอ
“จะให้ช่วยอะไรเหรอ”
“เอ๊ะ! เป็นแค่พนักงานระดับล่าง ฉันทำงานที่นี่แกเห็นไหมนางมะปราง ใส่ชุดสวยๆ อยู่กับคนระดับบน แกต้องถามฉันว่า มีอะไรให้ช่วยคะคุณนารี หรือมีอะไรให้รับใช้คะ” นารียืดอกพูดขึ้น เหยียดสายตาใส่อีกฝ่ายเหมือนจะเหยียบให้จมดิน
“คุณน่ารีมีอะไรให้รับใช้คะ”
“
