รัชวินทร์ยืนเก้ๆ กังๆ มองภรรยากำลังเตรียมอาหารกับสาวใช้อย่างเก้อๆ หลังจากคืนนั้นที่เขาระบายอารมณ์เอากับเธอ แก้วกัลยาตื่นมาอย่างสงบนิ่ง ไม่ร้องไห้ฟูมฟายหรือด่าว่าเขา แต่กลับเงียบจนเขานึกอึดอัด พร้อมๆ กับความรู้สึกผิดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
เขายอมรับว่ารู้สึกเกรงใจเธออยู่เหมือนกัน ถ้าเธอจะดุด่าว่ากล่าวเขาที่ทำรุนแรงไปเขาก็เข้าใจ ที่ไม่เข้าใจคือเธอกลับประหยัดคำพูด พูดกับเขาน้อยมาก แต่ยังทำหน้าที่ภรรยาไม่ขาดตกบกพร่อง นั่นคืองานบ้านงานเรือน และอะไรที่เธอทำได้เธอก็จะทำ ไม่สนใจว่าเป็นงานของคนใช้หรือคนสวน เธอทำอย่างที่เขาพูดจริงๆ
ตอนนั้นเขากำลังโมโหเลยพูดออกไปแบบนั้น พอเห็นเธอทำงานงกๆ ก็เริ่มทำตัวไม่ถูก แถมเธอยังไม่ปริปากบ่นเลยแม้แต่น้อย เขาเลยได้แต่ทำหน้าเหลอหลา เมื่อเธอทำเหมือนเขาเป็นอากาศธาตุในบางครั้ง เดินผ่านไปผ่านมาเหมือนไม่เห็นเขาก็ออกบ่อย จนต้องเรียกร้องความสนใจโดยการตอแยเธออยู่หลายค
