รัชวินทร์ขึ้นห้องทำงานไป เขาเลยไม่ได้รับรู้ว่าภรรยากำลังทำอะไร เพราะถ้าเขารู้สักนิดว่าภรรยาต้องการอะไร เขาคงสั่งห้ามลูกน้องทุกคนออกจากบ้านเด็ดขาด!!!
อาหารเย็นถูกจัดวางบนโต๊ะเรียบร้อย เป็นอาหารไทยที่คุณยายฝากวัตถุดิบขนขึ้นเครื่องบินมา ซึ่งเขาก็โปรดปรานเป็นพิเศษ เพราะเบื่ออาหารเลี่ยนๆ ของที่นี่เต็มทน ไม่มีมารดาทำอาหารไทยให้รับประทาน อย่างน้อยก็มีแก้วกัลยา พอคิดถึงเธอเขาก็เผลอยิ้ม ก่อนจะกระแอมกระไอ ตีหน้าเรียบเฉยดังเดิม
“วันนี้อาหารไทยเหรอคะนี่ น่าอร่อยทั้งนั้นเลย” พิมพ์สิริตรงเข้ามากอดแขนรัชวินทร์ ยิ้มเหยียดให้แก้วกัลยา หญิงสาวเฉยไม่แสดงอาการอะไร มีแต่ยิ้มกลับไปจนพิมพ์สิริทำหน้างง
“คุณตาคุณยายฝากมา แก้วเขาเป็นคนทำน่ะ” พอบอกว่าแก้วกัลยาเป็นคนทำ พิมพ์สิริก็แทบกินไม่ลง แม้อาหารจะกลิ่นหอมเย้ายวน น่ารับประทานมากเท่าไหร่ก็ตาม
“เหรอคะ น่ากินหรอกนะคะ แต่มีพวกกะทิด้วย อาหารก็ออกจะเลี่ยนๆ ไม่ดีต่อ
