“พี่ราร์ดคะ แก้วเจ็บ” เธอบอกเขาด้วยน้ำเสียงหวาดหวั่น แต่เขากลับยิ่งบีบจนเธอต้องนิ่วหน้า น้ำตาแทบร่วง
หลังจากผ่านพิธีหมั้นไปแล้วก็เป็นพิธีแต่งงาน ก่อนจะเป็นการรดน้ำสังข์ คุณปู่คุณย่าและคุณตาคุณยายเป็นคนรดน้ำสังข์ให้คู่บ่าวสาวเป็นคนแรกๆ หลังจากสวมมงคลคู่ แก้วกัลยาลอบมองสีหน้าเย็นชาของเจ้าบ่าว เขามีสีหน้าเรียบเฉย และไม่สนใจเธอเลย เมื่อพิธีรดน้ำสังข์ที่กินเวลาไปยาวนานจบลง ทุกคนก็ไปพักผ่อน เพื่อเตรียมตัวสำหรับงานแต่งเลี้ยงเป็นลำดับต่อไป
แก้วกัลยานั่งนิ่งอยู่หน้ากระจกในห้องพักที่คุณยายจัดเตรียมเอาไว้ให้ เธอรู้สึกเป็นกังวลกับอาการของเจ้าบ่าวนัก อยากจะถามเขาให้แน่ชัดว่าเขาเป็นอะไรไป หรือเธอทำอะไรให้เขาไม่พอใจกัน แต่ก็ยังไม่มีโอกาส เสียงเปิดประตูและปิดลงไม่เบานักทำให้เธอหันขวับไปมอง แก้วกัลยาเห็นร่างสูงของเจ้าบ่าวย่างสามขุมเข้ามาหา เธอลุกขึ้นโดยอัตโนมัติและถอยหนีไปอีกมุมหนึ่งของห้องอย่างตกใจเม
