แก้วกัลยาเป็นคนทำใส่เอาไว้ในตู้เย็นเป็นจำนวนมาก มีทั้งลอดช่องกะทิ น้ำมะพร้าว น้ำสับปะรดแล้วแต่ว่าเธอจะสรรหามาทำเอาไว้ และเขาก็ชอบกิน กินทีไรนึกถึงตอนเป็นเด็กทุกที
“ถามแกนั่นแหละ” เสียงแข็งๆ ของพี่ชายทำให้ชัชวินทร์กลั้นหัวเราะจนเจ็บกราม นี่บอกว่าไม่รักไม่ชอบนะ ถ้ารักถ้าชอบจะขนาดไหน เขายังนึกไม่ออก
“ถามฉันแต่มองหน้าน้องแก้ว หมายความว่ายังไง” คนเป็นน้องดูดน้ำแข็งจ๊วบๆ เหมือนไม่ทุกข์ร้อนที่เห็นสายตาพี่ชายเป็นแบบนั้น
“หลีกไป” เสียงของรัชวินทร์ทำให้แก้วกัลยาสะดุ้ง เธอไม่กล้ามองหน้าเขา เพราะไม่เคยเห็นเขาโมโหรุนแรงขนาดนี้มาก่อน
“โอเคครับ โอเค เฮ้ย! พี่ชายใจเย็นๆ ใจร่มๆ เอาไว้” ชัชวินทร์ลุกจากตักของหญิงสาวแล้วกระโดดหลบแทบไม่ทันเมื่ออีกฝ่ายทำท่ากระทืบลงมาเต็มๆ บาทา เรียกได้ว่าไม่ยั้งแน่ถ้าช้ากว่านี้
“ห้ามแกมานอนตักของแก้วกัลยาอีก”
“อะไรกันคุณพี่ชาย เมื่อก่อนนอนออกบ่อย” ชัชวินทร์แทบจะหุบ
