“ตอบมาคนดี หลบหน้าพี่ทำไม” เขายังไม่ลืมเรื่องที่ถามคราแรก
“แก้วอายค่ะ” เธอตอบแล้วก้มหน้างุด
“งั้นเราต้องทำความรู้จักกันให้แนบชิดกว่านี้” เขาหมายถึงเนื้อแนบเนื้อ กายชายยังโยกคลอน มือหนาเริ่มฟอนเฟ้นทรวงอวบ ริมฝีปากบดจูบดูดดื่ม แล้วกระซิบบอกคล้ายสั่งตามประสาไม่ชอบให้ใครขัดใจ
“คืนนี้พี่จะไปหา ถ้าหลบหน้าอีก พี่จะ...” เขาไม่บอกว่าจะทำอะไรกับเธอ แต่เธอตัวสั่นเมื่ออยู่ในอ้อมแขนของเขา และเธอไม่อาจต้านทานเสน่ห์เหลือร้ายของเขาได้เลยจริงๆ
แก้วกัลยาร้องครางในขณะที่มือนิ่มจับหัวเตียงเอาไว้ คนที่บอกว่าจะเข้ามาหาเธอในยามดึก มาจริงๆ อย่างที่ปากพูด เขาทำให้เธอต้องร้องครางจนจะขาดใจอยู่ในขณะนี้
“แก้วจ๋า... คิดถึงพี่หรือเปล่า” เขากระซิบถามที่ริมหู
“คะ... คิดถึงค่ะ” จริงๆ ก็คือคิดถึงนั่นแหละ แต่ถ้าบอกว่าไม่ เขาก็จะลงโทษ เขาชอบลงโทษเธอ และถ้าเธอโดนเขาลงโทษก็แทบจะหมดเรี่ยวหมดแรง
“น่ารัก และเป็นคำพูดที่
