“ไม่อยากไล่ล่ะสิ ก็เห็นคุณปรียานุชมองพี่ชาร์ลตาเยิ้ม ทำท่าจะขึ้นมานั่งเกยตัก” เธอทำเสียงขึ้นจมูก
“เอ๊ะ! ทำเสียงแบบนี้หึงเหรอ” เขาคลานมาตรงหน้า ชนหน้าผากกับยายตัวเล็ก น่าแปลกที่เขาเคยชอบผู้หญิงสูงยาวเข่าดี ไม่เตี้ย แต่มะปรางกลับเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ไม่สูง ไม่ยาว อวบในสัดส่วนที่ควบอวบเท่านั้น... เขากลับชอบ มากกว่าผู้หญิงที่เขาเคยควงก่อนหน้านี้
“ไม่ใช่สักหน่อย” คนขี้งอนดึงผ้าห่มมากอด สะบัดหน้าหนี
“ถ้าไม่หึง งั้นหาเมียใหม่”
“ไม่ได้นะคะ” เธอหันมาหา มองอย่างหวงๆ
“ไหนว่าไม่หึงไม่หวงไง”
“ก็เปล่าสักหน่อย” ทำปากยื่นน่ารัก เลยโดนจูบเข้าให้จ๊วบหนึ่งแรงๆ
“ไปอาบน้ำกันดีกว่า หรือว่าจะ...” เขากวาดมองรอบกาย ก่อนสบตาเธอวาวๆ
“ไม่เอา ว้าย! พี่ชาร์ลบ้า มะปรางตกลงไปแข้งขาหักจะทำยังไง”
“พี่ไม่ยอมให้ตกลงไปแข้งขาหักหรอก” เขาขยี้จมูกของตัวเองกับจมูกของเธอก่อนจะหัวเราะ เสียงหัวเราะของเขาทำให้เธอรู้สึกสดชื่นตา
