“จ้าพ่อแก่” ลินลดาหัวเราะคิกเมื่อได้ยินเพื่อนพูด ปกติชัชวินทร์จะค่อยไม่จุกจิกจู้จี้เรื่องพวกนี้ แต่เธอรู้ว่ารอบนี้เพื่อนคงทนไม่ไหวจริงๆ
“ผมซีเรียสนะดา เคยคิดจะคุยเรื่องนี้นานแล้ว แต่ไม่อยากเซ้าซี้” เขาพูดอย่างเหนื่อยหน่าย อาจเพราะเขากับลินลดาสนิทกันมากเกินกว่าคำว่าเพื่อน ดูแลกันมาตลอด จนคบกันเป็นคนรักและเลิกรากันไป แต่สายสัมพันธ์ก็ไม่ได้สะบั้นลงไปด้วย เขาจึงกล้าพูดกับลินลดาในทุกๆ เรื่องๆ เพราะลินดาเหมือนคนในครอบครัวของเขาไปแล้ว เธอสนิทกับครอบครัวของเขามานานหลายปี ตอนงานแต่งงานของรัชวินทร์ เธอไม่ได้ไปร่วมงาน ก็ฝากของขวัญแต่งงานมาให้พี่ชายของเขา เพราะมารดาของเธอเข้าโรงพยาบาลกะทันหัน
“พูดเหมือนนนท์เลย นนท์ก็พูดกับดาแล้วล่ะ ดาเข้าใจแล้วจ้ะ แล้วจะนำไปคิดดู” ลินลดาแบ่งรับแบ่งสู้ พอเอาเข้าจริงๆ เธอก็อดใจอ่อนเสียไม่ได้
“ผมไม่สนใจหรอกนะว่าดาจะคบใคร แต่ถ้าดาเจอคนไม่ดี ผมไม่สนับสนุนให้คบ นนท์เองก
