“ทำไมล่ะ อยากให้พี่กลับไปคืนดีกับเขาหรือไง”
“เปล่าเสียหน่อย มะปรางหวงนะคะ” เธอกอดแขนซบอกเขาอย่างอ้อนๆ ชัชวินทร์จุมพิตเบาๆ ที่กลุ่มผมนุ่มสลวยที่เกล้าเอาไว้อย่างงดงาม ชอบให้เธอหวงและหึงเขาด้วยยิ่งดี
“เดี๋ยวนี้พูดเก่งขึ้นนะ ไม่กลัวโดนดุหรือไง”
“ไม่กลัวหรอกค่ะ ก็พี่ชาร์ลดุไม่จริง ออกจะใจดี” เธอมองเขาด้วยแววตาอ่อนหวาน
“ไปเถอะ พี่มีอะไรจะให้” เขาจับมือเธอเข้าไปยังห้องพิเศษในโรงแรมหรูซึ่งเป็นธุรกิจของครอบครัว
“อะไรคะพี่ชาร์ล ทำไมต้องปิดตาด้วย”
“พี่มีของจะให้นิดหน่อย” เขาจูงเธอมาหน้ากระจกบานใหญ่ในห้องพัก ก่อนจะเปิดตาเธอออกหลังจากสวมใส่เครื่องเพชรชุดพิเศษที่สั่งทำพิเศษสำหรับผู้หญิงที่เขารัก
“คอโล่งไปหน่อย พี่อยากเซอร์ไพร้ส์ สั่งทำพิเศษเพื่อคนพิเศษของพี่” มะปรางมองสร้อยเพชรที่ลำคอขาวผ่อง ต่างหู และสร้อยข้อมือ รวมถึงนาฬิกาเรือนหรูแล้วตกตะลึง เกิดมาเธอยังไม่เคยมีเครื่องประดับที่สวยขนาดนี้มาก่อ
