บทที่ 14 บังเอิญไปหมด 1/2

1056 คำ

ศุกร์หรรษาเวียนมาอีกครั้ง เมริษารีบเคลียร์เคสคนไข้ให้เสร็จก่อนเวลาเพื่อจะได้เตรียมตัวกลับบ้านพ่อกับแม่ที่อยู่ชานเมือง รถ Camry HV ที่จอดอยู่ลานจอดรถถูกปลดล็อกระยะไกล คุณหมอคนสวยเมริษารีบวิ่งขาสับใส่เกียร์หมาเพราะว่ามีแวะซื้อของก่อนจะไปทำชาบูกินกันกับครอบครัว แต่ก็มีเสียงหนึ่งที่เรียกเธอไว้ “หมอเมย์ครับ” เสียงนุ่มของหมอนักรบดังขึ้นพร้อมกับเสียงรองเท้าหนังที่มันเงากระทบกับพื้นเพราะวิ่งตามเธอมา “หมอนักรบมีอะไรคะ” เธอเดินไปคุยกับเขาไปด้วย วันนี้หากไม่รีบไม่รู้ว่าสองทุ่มจะได้กินข้าวกับที่บ้านหรือเปล่า และกลัวว่าพ่อกับแม่จะหิ้วท้องรอ “ขอติดรถไปด้วยได้ไหมครับ พอดีรถผมสตาร์ทไม่ติดน่าจะแบตหมด” เขาอ้างไปอย่างนั้นที่จริงตั้งใจต่างหาก “หมอจะไปลงแถวไหนคะ” “เอ่อ...บ้านคุณไปทางไหนครับ ผมจะได้บอกถูก” หมอนักรบไม่รู้อ้างว่าไปส่งตรงไหนดี แค่อยากมีเวลาอยู่ใกล้ ๆ เธอบ้างก็เท่านั้นเอง “วันนี้ฉันรีบต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม