บทที่ 14 บังเอิญไปหมด 2/2

1058 คำ

“หมอเมย์ครับคุณแม่เรียก” หมอนักรบเห็นทั้งคู่ใกล้ชิดกันเกินพอดี เขาจึงมาแยกก่อนที่จะเห็นอะไรที่ไม่อยากเห็น ‘หมอมาวินร้ายมาก!’ นักรบคิดว่าไม่ควรประมาท เขาต้องทำคะแนนเร่งจีบหมอเมย์ให้ได้ก่อนที่หมอมาวินจะมาแย่งไป สายตาอย่างศัตรูของทั้งคู่สบกันเหมือนต้องการท้าทาย เธอเมริษาส่ายหน้า เธอเลือกเดินเข้าบ้านปล่อยให้มองสบตากันให้พอ เอาให้ท้องกันไปเลย บนโต๊ะอาหารแบบกลมสำหรับนั่งทานชาบู ที่สองหนุ่มนั่งขนาบข้างคู่กับเมริษา แล้วต่างก็ช่วยกันตักใส่ถ้วยหมอเมย์จนพูนจาน “หยุด...พอแล้วค่ะทั้งคู่ เมย์ยังไม่ได้ทานเลยนะคะ ตักอยู่ได้” นี่เธอกลายเป็นสาวเนื้อหอมตั้งแต่เมื่อไหร่ที่มีหนุ่มแย่งกันเทคแคร์ กรรมของคนสวย! “ไม่คิดว่าหมอมาวินก็รู้จักบ้านหมอเมย์ด้วยนะครับ” นักรบเริ่มเกริ่นขึ้น เขามั่นใจว่าไม่มีใครชวนหมอมาวินมาแน่ ต้องเป็นเขาที่คิดตามมาเอง “พอดีเมื่อก่อนเคยสนิทสนมครับ เคยแต่...โอ๊ย!” เมริษากระท

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม