“ไม่...ต้องไม่ใช่แบบนี้สิ”
“พี่วินรักเมย์คนเดียวนะครับ” เสียงนุ่มเปล่งออกจากปาก ราวกับเป็นน้ำมันที่กำลังราดลงบนกองเพลิงสวาทที่เขาเป็นผู้จุดมันติดขึ้นมาเอง
รู้ทั้งรู้ว่าข้างหน้าเป็นกองไฟที่หลอกล่อแมงเม่าตัวน้อยอย่างเมริษาให้บินเข้ากองเพลิง แต่หัวใจเธอกลับไม่อยากขัดขืนและอยากลองเล่นกับไฟดูอีกสักครั้ง
มือใหญ่รวบสองขาเรียวก่อนแยกมันออกจากกัน เรียวลิ้นหนาวาดขึ้นลงตรงกลางรอยแยกใต้ผ้าลูกไม้ นิ้วโป้งแกร่งขยี้ติ่งสาวจนบวมเป่งเรียกน้ำรักให้ซึมออกมาอย่างเปียกแฉะตรงเป้าเล็ก
นิ้วแกร่งเกี่ยวพันธนาการที่ปกปิดส่วนที่สวยที่สุดในร่างกายของเธอทิ้งไป สองกลีบสวยขาวผ่องปรากฏให้เห็นสะตาสะกดใจเขา สองมือหนาช่วยกันแหวกกลีบสวยที่ปกคลุมด้วยแพรไหมเพียงบางเบาให้แยกออกจากกันจนเกสรสีชมพูหวานโผล่ออกมาทักทาย
เรียวลิ้นอุ่นไล้แตะตรงปลายยอดเพียงเบา ๆ แต่ทำให้ร่างที่อ่อนระทวยของใครบางคนดีดดิ้นขึ้นมาอย่างทรมานได้
“อื้
