เมื่อมีเสียงเอะอะเข้ามาในห้อง คนที่นั่งอยู่ใกล้กับ
เมริษาลุกขึ้นมองดูเอกสารบนโต๊ะของเธอทันทีอย่างไม่ให้มีพิรุธ
“อ่าว หมอเมย์ไม่สบายเหรอครับ” ชวกรทักรุ่นน้องที่นอนซมเอาผ้าเย็นปิดหน้า
เมริษาขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะเอ่ยขึ้น
“แฮงค์น่ะค่ะ ไม่ค่อยได้ดื่มนาน”
“เอ...เมื่อคืนนี้หมอเมย์ดื่มไม่เยอะ ไม่รู้ว่าเมาเหล้าหรือเมารักกันแน่นะครับ” ชวกรเหลือบมองไปทางเพื่อนด้วยแววตากรุ้มกริ่ม เห็นสีหน้าเปื้อนด้วยรอยยิ้มของมันก็อดหมั่นไส้ไม่ได้
‘รักเค้า!’
“เมาเหล้าสิคะพี่กรก็...ถ้าเมารักต้องหาก่อน”
เมริษาหยอกเย้าไปตามประสา แต่เมื่อหันมาเห็นสีหน้ามืดดำของอดีตสามีก็ทำให้ตัวเองรู้สึกว่าไม่ควรพูดมันออกมา
แต่แล้วไงจะใครจะแคร์!
“ไม่ต้องหาหรอกครับ รักอยู่รอบ ๆ ตัวหมอเมย์” หมอคณิณสมทบจนอีกคนที่นั่งแสร้งเป็นอ่านโน้นอ่านนี่คลี่ยิ้มออกมา
“แหวะ!”
อรินดาที่กลับมาจากทานข้าวได้ยินเข้าพอดีก็รู้สึกคลื่นเ**ยนอยา
